Gizli mobing…

Kutsalımız ve en kıymetli değerimiz olan ailelerimizin devamlılığı için verilen mücadelenin, sanki bir muhtaciyet olarak algılanması, kutsal değerlerin yok sayılıp, saygı ve hüsnüniyetin adeta ölmüş sayılması üzerine, yaşamın acımasızlığı ile boğuşan çalışan kadınların acı dolu gizli çektiği çileler! Evet: Öncelikle bir feminist değilim.!! Önyargılara bürünmüş bir toplumun tam aksine önyargılı da değilim. Ama gördüğümü görmezden gelecek kadar da, duyarsız değilim… İyi derecede bir eğitim alıp, devlet kadrolarında çalışan kadınların dahi gizli mobinge tabi tutulduğu ispat edilemese de maalesef görülebilmektedir. Toplumumuzda kadın olmak; yemek yapmak, çamaşır yıkamak, çocuğa bakmakla doğru orantılı anlaşılmaktadır. Evet, geleneksel toplum törelerimizde böyledir. Fakat milenyum çağı bizleri öyle bir salladı ki; her birimizi bir yere attı.!! Ne acı ki; meslek edinememiş, eğitimini alamamış bayan kardeşlerim artık fiili olarak istisnasız her işte çalışmaya başlamışlardır. Sanayinin ve tarımın her dalında hayatın acımasızlığına direnircesine çalışmaktadırlar. Çalışırken çalıştığı işletmeye gerektiğinde bir erkekten daha fazla katkı da bulunurken, daha az imkanlara layık görülmesi ise gizli mobingin açık görünümü değil de ne peki.?? Sosyal ve ekonomik bir çok hak mahrumiyet adaletsizliğinin ötesin de en acı olanı ise.? İş gücü ve çalışma ortamında kadın görülen fakat saygı gösterilmeyerek en ağır işler verilmeye çalışılırken, hak ve imkanlardan mahrum bırakılmak içimi yakıyor... İnanıyorum ki; zorunlu olmasa hiç bir kadın çalışmaz. Yaşam onu çalışmak zorunda bırakıyordur. Bu zorunlulukta lütfen biraz anlayış gösterin abilerim olur mu.?? Hele, hele son zamanlar da sıkça duymaya başladığım ve inanamadığım en vahim olan şey ise..????? Bir kadından doğmasına rağmen, bir kadın ve kız kardeşe sahip olmasına rağmen, bu alçaklaşa bilmek.!!! İnsanlıktan; çıkııııp……….. Neyse.?? İnsan olabilmek umudu ile…